Wat is een ccTLD? Uitleg en voorbeelden van ccTLDs

Het internet helpt de wereld kleiner te maken door ons te verbinden met mensen waar ze ook zijn. Maar wanneer jij jezelf of je bedrijf online wilt vertegenwoordigen, kan het nog steeds nuttig of belangrijk zijn om aan te duiden waar je (bedrijf) vandaan komt óf in welke landen je actief bent. 

Als je enige tijd op internet hebt doorgebracht, heb je zeker gemerkt dat de achtervoegsels van sommige URL's verschillende landen of gebieden aanduiden. Hierdoor krijg je het idee dat een entiteit actief is in jouw eigen land: .fr voor Frankrijk, .ca voor Canada, .de voor Duitsland, enzovoort. Dit staan bekend als country code Top-Level Domains (ccTLD's).

Wat is een ccTLD?

Een ccTLD is een top-level domein (TLD) dat een land of geografische locatie van de website aangeeft. Deze "landcodes" helpen bezoekers te begrijpen waar het bedrijf achter een website zich bevindt.

Als TLD's zijn ccTLD's een belangrijk onderdeel van de URL van een bedrijf en maken ze deel uit van de identiteit van een bedrijf. Als een bedrijf zijn URL wilde opvrolijken buiten ".com", zou het een website met een ccTLD kunnen overwegen.

ccTLD’s zijn een onmisbaar element in de URL van je bedrijf, want ze vormen een deel van je merkidentiteit. Als een website met iets anders wilt eindigen dan “.com” of “.nl”, kan er ook overwogen worden om te kiezen voor een andere TLD (wel- of juist niet landgebonden). 

Sinds mei 2017 bestonden er 255  ccTLD's met maximaal twee letters voor landen die het Latijnse alfabet gebruiken. Rond juni 2020 was het totale aantal ccTLD's voor alle landen die het Latijnse en niet-Latijnse alfabet gebruiken gegroeid naar 316. De vroegste hiervan gaan terug tot RFC 1591, een document geschreven door Jon Postel, de Amerikaanse informatica wetenschapper die een centrale rol speelde in het normaliseren van het vroege internet. In 1994 beschreef Postel de structuur van het domeinnaamsysteem (DNS) van het internet. Je zou het kunnen zien als een soort Grondwet voor de mensen die beslissingen nemen over hoe het internet werkt.

Een van die groepen is de Internet Assigned Numbers Authority (IANA), en deze is verantwoordelijk voor de algehele coördinatie van IP-adressen en DNS. Andere organisaties waaronder InterNIC, RIPE NCC en APNIC beheren de structuur van de wereldwijde TLD's.

Wanneer worden ccTLD's vaak gebruikt?

CcTLD’s brengen geografische voorkeur en een bepaalde aantrekkingskracht met zich mee doordat ze gereserveerd zijn voor een specifiek land, ondanks dat een bedrijf of organisatie misschien wel internationaal actief is. Ze personaliseren en lokaliseren informatie die anders gemist zou kunnen worden, waardoor het makkelijker wordt voor zoekmachines om de websites op de juiste manier te indexeren, maar ook voor mensen om er naartoe te navigeren. Hoewel niet alle landen hun ccTLD's beschikbaar stellen voor gebruik buitenlandse personen en bedrijven, worden sommigen juist zeer gewaardeerd om esthetische redenen. Bijvoorbeeld door een woord te spellen en je domein daarmee af te sluiten in plaats van met “.com”.

Dit  zijn drie veelvoorkomende scenario’s voor ccTLD's:

• Dezelfde inhoud beschikbaar maken in verschillende landen en talen. Een internationaal bedrijf wilt een grotere lokale zichtbaarheid bereiken, en kan dit doen door een ccTLD te kiezen die overeenkomt met het gebied waarin de organisatie actief is. Een Amerikaans bedrijf dat veel zaken doet met India zou voor een domein kunnen kiezen dat eindigt op .in, waarbij de voertaal Hindi zal zijn. Dit zal hand in hand gaan met hun Engelstalige website dat eindigt op .com. Als datzelfde bedrijf wilt toetreden op de Europese markt, kan er gebruik worden gemaakt van .eu terwijl de Engelse taal hier nog steeds centraal staat.

• Specifieke inhoud beschikbaar maken voor een specifiek land of lokale gemeenschap. Stel dat een Engelstalig bedrijf zijn kennis wilt delen en daarom uitbreidt naar de Spaanstalige markt, met name in Spanje. Dat bedrijf zou een .es ccTLD kunnen krijgen en dat gebruiken om een landspecifieke website te bouwen, compleet met op maat gemaakte teksten voor de Spaanse doelgroep. Dit toont de bereidheid om (potentiële) klanten te ontmoeten waar zij zich al bevinden, waardoor je jouw doelgroep beter aan kunt spreken met de juiste boodschap.
• Een merknaam spellen of merkidentiteit versterken. Sommige landen staan bedrijven toe om een domein te registreren met een buitenlandse ccTLD zonder daar te wonen of actief te zijn als bedrijf. Maar waarom zou iemand dit willen doen? Stel je opent een schoenenwinkel en wilt www.shoe.es als URL. Theoretisch gezien zou je dit alleen voor elkaar kunnen krijgen als je daadwerkelijk aan het land verbonden zou zijn, maar de internationale regels variëren waardoor dit in sommige gevallen toch mogelijk is. Een mooi voorbeeld hiervan is Shopify webshop tattly.com, dat voorheen gebruik maakte van een Libische ccTLD namelijk: tat.ly.

ccTLD's vs. andere domeinen

ccTLD's gaan meestal over het tonen van de relatie tussen het bedrijf en een specifiek land of gebied, maar dit is slechts één categorie binnen de wereld van top-level domeinen. Buiten ccTLD's zijn er zes andere variëteiten van TLD's:

1. Infrastructure top-level domain: Deze categorie bestaat uit slechts één domein: .arpa (adres- en routeringsparametergebied). Dit domein is exclusief toegestaan ten behoeve van internetinfrastructuur en wordt beheerd door IANA.
2. Generic top-level domain (gTLD): Deze categorie bestaat voornamelijk uit vier bekende TLD’s: .com, .net, .info en .org. Deze generieke domeinen vormen het grootste deel van de geregistreerde domeinnamen, juist omdat ze niet gespecialiseerd zijn en voor iedereen toegankelijk zijn.
3. Generic restricted top-level domains (grTLD): Deze domeinen worden beheerd onder officiële ICANN geaccrediteerde registrars en vereisen bewijs van geschiktheid om ze te registreren. De TLD's .nyc en .us zijn hier goede voorbeelden van.
4. Sponsored top-level domain (sTLD): Deze worden gebruikt (en gesponsord) door entiteiten of instellingen die een specifieke gemeenschap vertegenwoordigen. Denk aan voorbeelden zoals .edu, .gov of .int, die worden gesponsord door internationale verdragsgebonden organisaties.
5. Internationalized country code top-level domains (IDN ccTLD): Deze categorie bestaat om landen die géén gebruik maken van het Latijnse schrift te bedienen. Denk hierbij aan talen zoals Grieks, Hebreeuws of Chinees. De Chinese TLD is .cn, de Griekse TLD is .gr.
6. Test top-level domains (tTLD): Dit verwijst naar slechts één TLD, .test. Misschien voorspelbaar, maar deze TLD wordt enkel gebruikt voor het testen van software. Het bestaat sinds juni 1999, maar zal nooit deelnemen aan het wereldwijde domeinnamen systeem.

Er bestaan nog veel meer top-level domeinen, en hoewel ccTLD’s slechts een klein deel hiervan uitmaken zijn ze alsnog een uniek menselijk deel van het internet. In tegenstelling tot generieke domeinen zoals .com en .net, zet je jezelf en je bedrijf letterlijk en figuurlijk op de kaart door gebruik te maken van een ccTLD.